พัดยศ คือพัดเกียรติยศอันทรงเป็นเครื่องราชสักการะอย่างหนึ่งที่พระมหากษัตริย์ได้โปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้นเพื่อพระราชทานแก่พระภิกษุผู้ที่มีฐานันดรในคณะสงฆ์ นั้นเป็นการประกาศเกียรติคุณเพิ่มขวัญและกำลังใจให้แก่พระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ตามแบบอย่างโบราณราชประเพณี ซึ่งเป็นพัดคู่และพัดรอง
พัดยศ เครื่องที่ประกอบสมณศักดิ์
จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์นั้น ไทยได้รับประเพณีการมีพัดยศสำหรับพระสงฆ์มาจากลังกา โดยกษัตริย์แห่งศรีลังกาในอดีตนั้นเป็นผู้เริ่มถวายสมณศักดิ์และพัดยศเพื่อให้แด่พระสงฆ์สำหรับใช้แสดงถึงสมณศักดิ์ที่ได้รับถวาย โดยแบ่งเป็น พัดหน้านาง พัดพุดตาน พัดเปลวเพลิง พัดแฉกทรงพุ่มข้าวบิณฑ์
พัดยศเป็นเครื่องที่ประกอบสมณศักดิ์ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมีพระบรมราชานุญาตให้สร้างขึ้น เพื่อถวายแด่พระสังฆาธิการในโอกาสรับพระราชทานสมณศักดิ์ ซึ่งโดยจะนำมาใช้เฉพาะงานรัฐพิธีและการพระราชพิธีเท่านั้น โดยวิวัฒนาการของพัดยศก่อนจะมีรูปแบบดังที่พบเห็นอยู่นี้ และมีความเป็นมาที่ยาวนานและได้มีการพัฒนารูปแบบมาหลายครั้ง โดยหากสังเกตให้ดีจะพบว่าตาลปัตรหรือพัดยศมีอยู่หลายชนิด ในแต่ละชนิดก็มีรูปทรง ลวดลาย และตลอดจนสีสันงดงามแตกต่างกันออกไปตามระดับของชั้นยศที่ได้รับพระราชทาน
โดยพัดยศพัฒนามาจากรูปแบบเดิมคือตาลปัตร ซึ่งคำว่าตาลปัตรมาจากภาษาบาลีว่า ตาลปตฺต ซึ่งจะแปลว่า ใบตาล ในความหมายคือพัดของพระสงฆ์ในยุคแรกนั้นทำด้วยใบตาล ซึ่งในต่อมาได้มีวัฒนาการมาเป็นอย่างอื่น เช่น ทำด้วยขนของนก หรือโครงเหล็กหุ้มด้วยผ้าแบบชนิดต่างๆ ตลอดถึงทำด้วยงาหรือของมีค่าอื่น ๆ แต่ก็ยังนิยมเรียกกันว่าตาลปัตรอยู่นั่นเอง จากตาลปัตรที่ใช้พัดโบก
พัดยศ จึงหมายถึง พัดที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้พระราชทานแด่พระสงฆ์มาพร้อมกับการทรงตั้งสมณศักดิ์ในระดับชั้นต่าง ๆ และส่วนคำว่า พัดรอง นั้นหมายถึง พัดที่ทำขึ้นเป็นที่ระลึกในงานพิธีต่าง ๆ รวมถึงงานในพระราชพิธี รัฐพิธี และพิธีทำบุญต่างของราษฎร โดยก็รวมเรียกว่าพัดรองด้วยเช่นกัน คำว่าพัดรอง เป็นชื่อที่เรียกเฉพาะพัดที่สร้างขึ้นเป็นที่ระลึกในงานพิธีต่าง ๆ ดังกล่าวนี้เท่านั้น และส่วนคำว่าตาลปัตรเป็นชื่อรวมเรียกได้ทั้งพัดยศ และพัดรอง
🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎
ประวัติของ Machu Picchu
🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎
