Daigoji Temple วัดไดโกจิเป็นวัดในศาสนาพุทธของนิกายชินงนที่ตั้งอยู่ในเมืองเกียวโต ประเทศญี่ปุ่น วัดนี้ก่อตั้งโดยโชโบในปี ค.ศ. 874 และเป็นมรดกโลกขององค์การยูเนสโกภายใต้อนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ของเกียวโตโบราณ วัดไดโกจิมีอาคารและสิ่งปลูกสร้างมากมาย แต่ขึ้นชื่อเรื่องเจดีย์ห้าชั้นโดยเฉพาะ เจดีย์ของวัดไดโกจิเป็นอาคารที่เก่าแก่ที่สุดในเกียวโต สร้างขึ้นในปี 951 และรอดพ้นจากสงครามและเหตุการณ์ทางธรรมชาติอื่นๆ
Daigoji Temple
วัดแบ่งออกเป็นสามส่วน: Sambo-in, Shimo-Daigo และ Kami-Daigo สองส่วนแรกตั้งอยู่ใกล้กับฐานของภูเขามากขึ้น ในขณะที่ Kami-Daigo สูงขึ้นและใช้ความพยายามมากขึ้นในการเข้าถึง ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่แขกจะข้ามส่วนบนของวัด อย่างไรก็ตาม มีต้นซากุระประมาณ 1,000 ต้นที่ปลูกในบริเวณนี้ วิวจากด้านบนของ Kami-Daigo นั้นค่อนข้างสวยงามและน่าทึ่ง งามของดอกซากุระจะยิ่งเพิ่มขึ้นจากการประดับไฟในช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงเมื่อมีการจัดงาน Hanami และ Koyo มีน้ำพุไดโกะ ด้วยเพื่อดื่มจากน้ำพุที่ใช้เป็นฐานของอาศรม แม้ว่าคุณจะไม่ได้เดินทางไปยังจุดสูงสุดของ Daigoji แต่เพลิดเพลินไปกับดอกซากุระที่สวยงามและทิวทัศน์ที่วัดเกียวโตที่สวยงามแห่งนี้
โครงสร้างหลายแห่งในบริเวณวัดไดโกจิเป็นสมบัติประจำชาติของญี่ปุ่น และยังมีผลงานทางวัฒนธรรมที่สำคัญอื่นๆ เช่น งานศิลปะและภาพวาด วัดนี้ก่อตั้งขึ้นในปี 874 และเป็นวัดในศาสนาพุทธของนิกายชินงง วัดนี้ตั้งชื่อตามจักรพรรดิไดโกะที่เข้าสู่สมณะทางพุทธศาสนา หลังจากนั้นไม่นานก็สิ้นพระชนม์และถูกฝังไว้ที่วัด เจดีย์ที่ไดโกจิเป็นอาคารที่เก่าแก่ที่สุด
ในเกียวโต และสร้างขึ้นในปี 951 โชคดีที่ไม่ถูกทำลายหรือเผาทิ้งในประวัติศาสตร์ไฟและสงครามอันยาวนานของเกียวโต วัดมีความซับซ้อนเนื่องจากพื้นวัดหลักอยู่ที่ฐานของภูเขา และการนำทางผ่านพื้นที่นั้นเกี่ยวข้องกับเส้นทางเดินป่าเพื่อไปยังวัดอื่นๆ ที่มีขนาดเล็กกว่า พิพิธภัณฑ์เรโฮคังยังตั้งอยู่ที่วัดไดโกจิ ซึ่งเก็บรักษา อนุรักษ์ และจัดแสดงเอกสารทางประวัติศาสตร์และวัตถุทางศิลปะ
วัดไดโกจิที่ตั้งอยู่ในภูเขาไดโกะ ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเกียวโตโดยพระโชโบะ ซึ่งภายหลังมรณกรรมในชื่อมหามาเตอร์ริเก็น ในฐานะที่เป็นวัดหลักของสาขา Daigo, พุทธศาสนาลึกลับของ Shingon, วัด Daigoji ไม่ได้เป็นเพียงสถานที่สำคัญในประวัติศาสตร์พุทธศาสนาของญี่ปุ่นเท่านั้น แต่ยังเป็นพยานของการถ่ายทอดพระพุทธศาสนาไปทางทิศตะวันออกและการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมระหว่างจีนโบราณและญี่ปุ่น
พุทธศาสนาเข้าสู่จีนจากอินเดียในสมัยราชวงศ์ฮั่น (ประมาณ 202 ปีก่อนคริสตกาล – 220 AD) และค่อยๆ แปลเป็นภาษาท้องถิ่นในอีกสามร้อยปีข้างหน้า ในศตวรรษที่ 7 พระสุภคระสีมหา วัชรโพธิ และอโมควัชระได้นำพระสูตรสองสูตรของพุทธศาสนาที่ลึกลับ คือ มหาไวโรจนะ และวัชรเสกขระมาสู่ประเทศจีน
🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎
ประวัติของมรดกโลก Fuji Mountain
Credit น้ําเต้า ปู ปลา
🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎 🔎
